Müzeler günümüzde eski eserlerin toplanmasına, muhafaza edilmesine ve sergilenmesine değil toplumsal belleğin bir tanığı olarak eğitim, çalışma ve haz amacıyla topluma ve toplumun gelişimine hizmet etmektedir. Bu bağlamda durağan, mekâna dayalı klasik müzecilik anlayışı yerini yaşantılardan yola çıkan çağdaş müzecilik anlayışına bırakmıştır. Artık müzeye maruz kalınmamakta, müze yaşanmaktadır.

Eğitim Yöntemi: Yaratıcı Drama

Seçilen bir konunun bir drama lideri eşliğinde, bir grupla ve grubun yaşantılarından yola çıkılarak doğaçlama, rol oynama vb. teknikler kullanılarak canlandırılmasıdır. Yaratıcı eylem anlamına gelen yaratıcı dramanın boyutlarından biri de eğitimde yöntem olarak kullanılmasıdır.

Eğitim yöntemlerinin çoğu fiziksel olarak statik bağlamlarda yer alır. Bu durum katılımcıyı ezberci ve edilgen bir konuma sürükler.

Yaratıcı drama akla gelebilecek bütün konuların eğitiminde bir yöntem yani araç olarak kullanılabilir. Bu sayede katılımcı klasik eğitim sisteminin getirdiği ezberci ve edilgen konumdan kurtularak, aktif ve etken konuma geçebilecektir. Yaratıcı drama katılımcının bilişsel, duyuşsal ve devinişsel yönlerinin bütününe hitap ederek eğitimde kalıcılık sağlar. Yaratıcı drama yönteminin klasik yöntemle karşılaştırıldığında bilgiyi katılımcıda daha kalıcı sakladığı birçok bilimsel araştırmaya konu olmuş ve ispatlanmıştır.

Katılımcıların yaşantılarından yola çıkarak canlandırmalara başvuran ve içinde her konuya özel olarak yapılandırılmış oyunlar barındıran yaratıcı drama sayesinde müzeler, anlatılan yerler değil yaşanılan yerlere dönüşmektedirler.